۱۶ مرداد ۱۳۸۹

چوب بازی به مثابه امر سیاسی

از قدیم معمول بود در استان ک - ب که در عروسی ها با دهل و سرنا چوب بازی می کردند . این رسم رایج بود تا انقلاب 57 که بعد از آن برای مدتی استفاده از سازهای محلی در عروسی ها ممنوع شد و کم کم استفاده از ارگ معمول شد . این اواخر اما استفاده از دهل و سرنا دوباره با اقبال عمومی مواجه شد و در بیشتر عروسی ها - با توجه به توان مالی صاحبان عروسی - هم از ارگ استفاده می شد و هم از سازهای محلی . با نواختن ساز زنان می رقصیدند - دستمال بازی - و مردان چوب بازی . رقص زنان در عروسی که از همان اول ممنوع بود - هر چند که نادیده گرفته می شد - چندی پیش دادستانی استان رسم هزاران ساله چوب بازی را به بهانه ایجاد ضرب و جرح ممنوع کرد ! و ملت مانده اند که مهتر - نوازنده دهل و سرنا - که بنوازد چکار باید بکنند که خلاف قانون و شرع نباشد ؟!
پی نوشت : در میان ملل مختلف رسومی وجود دارد که انجام آنها ممکن است با صدماتی همراه باشد اما هزاران سال است که مردم در جوامع مختلف - مدرن و جهان سومی - به انجام انها می پردازند و دولت نه حق دارد و نه به خود اجازه می دهد که در این رسوم کهن دخالتی کند .
پی نوشت دو : بازی خطرناکِ دخالت حاکمیت در امور شخصی و اجتماعی مردم و مخصوصن بازی با رسوم و سنت های کهن جامعه کم کم کار را بجایی می رساند که انجام این سنت ها تبدیل به امری اعتراضی و سیاسی می شود .

۱ نظر:

شهلا گلی گفت...

حالکه شهلا گلی دسمال بازی یاد گرفته همه چی ممنوع شد!
کلی پست عقب نخونده ی فیدوسی داشتم که به جا آوردمشون توی این شب مبارک راستی کسی پسورد جیمیل منو ندید؟؟؟؟