بنگلادش از 1947 تا 1971 تحت سلطه پاکستان بود. در نتیجه، اردو تنها زبان رسمی بود و بنگالا، زبان بنگلادشی‌ها، ممنوع بود. در تظاهرات اعتراضی دانشجویان در داکا به تاریخ 21 فوریه 1952، پلیس پاکستان چهار نفر را کشت. از آن پس، رفیق، بارکت، جبار و سلام به "شهدای زبان مادری" تبدیل شدند و بنگلادشی‌ها، 21 فوریه را به عنوان "روز شهدای زبان" گرامی می‌دارند. در سال 1999، یونسکو روز 21 فوریه را روز بین‌المللی زبان مادری اعلام کرد: روز ترویج آزادی انتخاب زبان در سراسر دنیا.
منبع خبر: شهرزاد نیوز
شرح پوستر : پوستر یادبود 21 فوریه 1952،گوپال ، 1991
منبع خبر: شهرزاد نیوز
شرح پوستر : پوستر یادبود 21 فوریه 1952،گوپال ، 1991
۳ نظر:
ما که شهیدیم در زبان و هر روز به قتل می رسیم در زبان .وباز همشهیدیم در زبان.
سلام
زبان مادری ما که تکه تکه شده است نصفش فارسی نصفش ترکی نصفش عربی و کم کم زبان امریکای لاتین هم قاطی اش خواهد شد .خدا زنده نگهدارد چاووز را....
سلام از اينكه به من سر زدي كمال تشكر را دارم اما دوست دارم در نوشته هايت واقع بين و اصول گراي دروني باشي و از هياهوي روزگار خودت را با منطق منظبق با واقعيت سازگار بدي هرچه باشه ما مسلمان و ايراني هستيم ممنون كه به من سر زدي اميد وارم در زندگي موفق باشي در جهت خير انشالله
ارسال یک نظر