"... ترس ، ترس از تنهایی ، ترس ازآینده ، ترس از عاقبت ، ترسی که با ترساندن دیگران پنهانش می کنند ." این جمله ، بندی از بیانیه یازدهم میر حسین موسوی است که در این چند روز ذهن مرا به خود مشغول کرده است ، تا امروز که :
عاطفه دختر هجده ساله جواد امام ( عضو بازداشتی سازمان مجاهدین انقلاب که هشتاد روز است در بازداشت بسر می بر ) را در خیابان طالقانی بدون حکم قضائی ربودند ، ربایندگان هیچگونه مشخصه ای نداشتند که آنها را ضابط قوه قضائیه نشان بدهد ، نه کارتی نشان دادند و نه یونیفرمی بر تن داشتند . چند ساعت بعد عاطفه به مادرش تلفن می کند که توسط عده ای که نمی داند چه کسانی هستند ، در خیابان دستگیر شده و چون مقاومت کرده ، مهاجمین چادرش را انداخته و به زور او را به داخل اتومبیل انداختند . عاطفه به مادرش می گوید که بازجویان از او می خواهند به روابط جنسی نامشروع با بعضی از بازداشت شدگان حوادث اخیر اعتراف کند . بیست وچهار ساعت بعد عاطفه امام را با سر و رویی آشفته و بدون چادر در گوشه ای از گورستان بهشت زهرا رها می کنند .*
حقیقت این است که دستگیری دختری هجده ساله که پدرش هم در بازداشت بسر می برد نباید کار خیلی سختی باشد ، مهاجمین می توانستند در هر ساعتی که بخواهند و با مراجعه به خانه آقای امام ( جواد ) دختر وی را دستگیر کرده و با خود ببرند اما این کار را نکردند و در عوض ترجیح دادند دختر جوان را بصورتی که شرحش آمده بربایند . بیست و چهار ساعت بازجویی بی وقفه و بعد هم اجازه تلفن به مادر و بیان شرح ماوقع و بعد هم رها کردن او با آن وضع نزار در گوشه گورستان و در تزدیکی های شب . چرا ؟!
نمی دانم ، شاید همان ترس که میر حسین از آن گفت ... شاید قرار است که همه بترسند ... ترساندنی که علت آن پنهان کردن ترس درونی خود باشد ...
شعار جالبی بود ... شعاری که آن روزها سر داده می شد : نترسین ، نترسین ، ما همه با هم هستیم
* چزئیات تکان دهنده درباره ربودن عاطفه امام و بازگشت دخمه ها و خانه های امن
- لینک مطلب در بالاترین
عاطفه دختر هجده ساله جواد امام ( عضو بازداشتی سازمان مجاهدین انقلاب که هشتاد روز است در بازداشت بسر می بر ) را در خیابان طالقانی بدون حکم قضائی ربودند ، ربایندگان هیچگونه مشخصه ای نداشتند که آنها را ضابط قوه قضائیه نشان بدهد ، نه کارتی نشان دادند و نه یونیفرمی بر تن داشتند . چند ساعت بعد عاطفه به مادرش تلفن می کند که توسط عده ای که نمی داند چه کسانی هستند ، در خیابان دستگیر شده و چون مقاومت کرده ، مهاجمین چادرش را انداخته و به زور او را به داخل اتومبیل انداختند . عاطفه به مادرش می گوید که بازجویان از او می خواهند به روابط جنسی نامشروع با بعضی از بازداشت شدگان حوادث اخیر اعتراف کند . بیست وچهار ساعت بعد عاطفه امام را با سر و رویی آشفته و بدون چادر در گوشه ای از گورستان بهشت زهرا رها می کنند .*
حقیقت این است که دستگیری دختری هجده ساله که پدرش هم در بازداشت بسر می برد نباید کار خیلی سختی باشد ، مهاجمین می توانستند در هر ساعتی که بخواهند و با مراجعه به خانه آقای امام ( جواد ) دختر وی را دستگیر کرده و با خود ببرند اما این کار را نکردند و در عوض ترجیح دادند دختر جوان را بصورتی که شرحش آمده بربایند . بیست و چهار ساعت بازجویی بی وقفه و بعد هم اجازه تلفن به مادر و بیان شرح ماوقع و بعد هم رها کردن او با آن وضع نزار در گوشه گورستان و در تزدیکی های شب . چرا ؟!
نمی دانم ، شاید همان ترس که میر حسین از آن گفت ... شاید قرار است که همه بترسند ... ترساندنی که علت آن پنهان کردن ترس درونی خود باشد ...
شعار جالبی بود ... شعاری که آن روزها سر داده می شد : نترسین ، نترسین ، ما همه با هم هستیم
* چزئیات تکان دهنده درباره ربودن عاطفه امام و بازگشت دخمه ها و خانه های امن
- لینک مطلب در بالاترین
۲ نظر:
سلام
جالب بود
همه چیز بوی کثافت میدهد
انسانتی نیست
شرافتی نیست
همه شان را در گوری تدفین کرده اند
وقتی سران اصلاحات و هر کله گنده ای را راحت می گیرند و می برند از دختر هاشمی گرفته تا ... پس چه ترسی بوده که بدون حکم و نامه دادستانی دختر یاد شده را بربایند اگر کار اینها بود خیلی راحت می بردندش ، فضای سیاسی اینقدر گندیده شده که هر کاری می شود انجام داد ، اگر این کار همین گروه موسوی برای مظلوم نمایی انجام نداده باشند چی ؟ من از اتفاقات کهریزک و اعترافات نمایشی و ... بیزارم ولی این یکی دیگه خیلی تابلو بازی است ! خب از او خواستند که اعتراف به مسائل سوء اخلاقی کند بعدش چی ؟؟؟ واقعاٌ داریم گیج می شویم از هر دو طرف و نقشه های مسخره شان !!
ارسال یک نظر