۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۸

نامزد مستقل/ یا من حاکمیت احزاب را باور ندارم


از معدود سیاستمدارانی که در ایرانِ سالهای اخیر پدیده تحزب در سیاست را جدی گرفت و تاکنون هم پی گیر آن بود مهدی کروبی است . که به شخصه این را از جمله محاسن قابل تقدیر وی می دانم . حزبی که برعکس تمام احزاب ساخته شده بعد از جریان دوم خرداد که به نوعی پسوند اسلامی را - به هر دلیل - یدک می کشند ، با نام اعتماد ملی پا به عرصه سیاست ضد حزبی ایران گذاشت . در جریان مناسبات سیاسی مختلف و از جمله انتخابات هایی که هر از چند گاه در کشور انجام می گیرد جمله ای که به کرات از سوی عموم سیاستمداران - اصول گرا و یا اصلاح طلب - شنیده می شود این است که من مستقل پا به عرصه انتخابات گذاشته ام و همه امیدم به شما مردم است ، یا اینکه من کاندیدای هیچ حزبی نیستم وجملاتی مشابه . سابقه مخالفت با تحزب در کشوربه سالهای ابتدایی دهه شصت بر می گردد ، بعد از یک دوران طلایی دریکی دو سال اولیه انقلاب که احزاب مختلف با گرایشهای متفاوت در سراسر کشور به فعالیت مشغول بودند و با شروع دهه شصت احزاب مختلف به صورت ضربتی از دور خارج شده و تنها حزبی که درمیدان بی رقیب ماند حزب موسوم به جمهوری اسلامی بود ، حزبی که به مرور و با غالب شدن اندیشه ضد حزبی در درون حاکمیت خود نیز منحل شد. با انحلال حزب جمهوری اسلامی شعار معروف حزب فقط حزب الله به مدت چندین سال و از تریبون های مختلف داده شد، شعاری که بعدها نیز با تغییری کوچک به شعار حزب فقط حزب علی تبدیل شد تا مبادا رویه جلوگیری از ایجاد احزاب سیاسی به نوعی خدشه دار شود . عدم اعتقاد به استفاده از احزاب موجود که همگی مربوط به سالهای بعد از دوم خرداد هستند و اکثرا هم گروههای سیاسی متشکل از صاحبان قدرت در دوره های مختلف حاکمیت هستند باعث شده است که حرکت مثبت ایجاد احزاب در نطفه بماند و امکان رشد و نمو پیدا نکند . عدم رویکرد گروههای موسوم به اصولگرا که از ابتدا نیز چندان اعتقادی به رسیدن به قدرت در سایه احزاب کارامد نداشتند و به نوعی خود مروج شعار حزب فقط ... بوند تا حد زیادی طبیعی است و جای گله و شکایتی وجود ندارد ، اما دوستان اصلاح طلبی که ادعای رسیدن به جامعه مدنی و حاکمیت حکومت مردمسالار را دارند چرا گاه و بیگاه شعار مستقل بودن می دهند و سعی می کنند به زعم خودشان شائبه حزبی بودنشان را انکار کنند ؟ میر حسین موسوی یکی از دوکاندیدای طیف اصلاح طلب نیز همانند اصلاف خود امروز در جریان ثبت نام برای انتخابات ریاست جمهوری و در جمع خبرنگاران با افتخار اعلام می کند که کاندیدایی مستقل است و به هیچ حزب و گروهی تعلق ندارد . سوال اینجاست که گفتن این حرف به چه منظوری است ؟ و آیا عدم انتساب به حزب و گروهی خاص را می توان از محاسن یک کاندیدا به شمار آورد ؟پر واضح است که اعلام مستقل بودن نامزد انتخاباتی و عدم تعلق به احزاب خاص فقط می تواند کمکی باشد به اندیشه حاکمیت بدون احزاب ، که خود سرانجام منجر به خشک شدن نهالی می شود که بعد از خرداد 76 کاشته شد ، نهالی در معرض طوفانهای مختلف رمق چندانی برای آن نمانده است .

۵ نظر:

پرتره تنهایی گفت...

در ضرورت وجود احزاب کارا شکی نیست.ولی در اینکه کروبی آدم حزبیست شک دارم.بنظر میرسد کروبی سواستفاده ی ابزاری از حزب میکند(انگار که حزب درست کرده که دهن بقیه را ببندد؛با این بهانه که: من کاندیدای حزبی هستم،وشمایی که دم از لزوم تشکیل احزاب می زدید نکند به حرفتان بی اعتقادید!).شک میکنم وقتی میبینم یکی از زمان های که موقع کار واقعاً حزبی میرسد(زمان انتخابات)حزبی که نزدیک به 4 سال از عمرش میگذرد،بیشتر نیروی موثرش از بیرون حزب است نه از نیرویی که درون حزب پرورش داده شده اند.نه حتی از پتانسیل اعضای اولیه.(برای نمونه دقت کنید که دبیر کل کارگزاران رییس ستاد حزب اعتماد ملیست!)

بهرام گفت...

داشتن نیروی موثر از بیرون حزب دو دلیل دارد :
1-خود حزب به اندازه ی کافی نیروی موثر ندارد. این ضعف را اعتماد ملی دارد و لزوما عیب نیست زیرا در فضایی که تحزب عیب شمرده می شود بدیهی است که استقبال چندان خوبی از حزب نشود.
2- ویژگی های کروبی باعث جذب عناصر موثر در ستاد انتخاباتی شده است.این هم که عیب شمرده نمی شود.

به نظر من از یک حزب 4 ساله ان هم در ایران انتظارات خیلی زیادی نداشته باشید.

علی پورسلیمان گفت...

سخن معلم :
سلام
از مطلب تان در سخن معلم با قرار دادن لینک استفاده شد .
پیروز و پایدار باشید.

m.p گفت...

شایدبابام حق داشت که منو به دوری ازسیاست نصیحت می کرد.چون امروز فهمیدم که سیاست کثیف که نه کثیف ترینه...

m.p گفت...

شاید بابام حق داشت همیشه می گفت دنبال سیاست نرم...آخه امروزفهمیدم سیاست کثیف نه که کثیف ترینه...