روابط ترکیه و اسرائیل در چند سال اخیر در بالاترین سطوح دیپلماتیک بوده و هیچگاه این روابط دچار اختلال جدی نشده است . ارتباطی که بر اساس منافع ملی کشور ترکیه شکل گرفته و همیشه روندی منطقی داشته است . کشور ترکیه یکی از کشورهایی است که بالاترین جمعیت مسلمان را در خود جای داده است ، اما وجود یک حکومت لائیک باعث شده تا مذهب نتواند چندان در روابط این کشور با دیگر کشورها دخالتی داشته باشد . این امراما باعث نشده تا ملت ترکیه از وظیفه انسانی خود در محکومیت درگیریهای ناعادلانه ای مانند آنچه در غزه اتفاق افتاده غافل بمانند . بزرگترین گردهمایی های خودجوش مردمی – گاه به دعوت احزاب – در حمایت از مردم فلسطین در کشور ترکیه صورت می گیرد . در تدارک این گردهمایی ها دولت دخالتی ندارد نه بصورت مستقیم و نه به صورت غیر مستقیم . اما گاه بعضی از دولتمردان ترکیه خود نیز به عنوان شهروند در این راهپیمایی ها حضور دارند . حسن چنین اتفاقی این است که دولت بدون توجه به احساسات مردمی به دنبال منافع ملی کشور خود بوده و این منافع را به راحتی فدای احساسات نمی کند و همچنین می تواند در مواقع ضروری و از روشهای کارامدتری از منافع مردم فلسطین دفاع کند .
در مدت یک ماهی که درگیری در غزه ادامه داشت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به همراه کلیه عوامل حکومتی از صدر تا ذیل و با تمام قوا و سر و صدای فراوان به حمایت از مردم غزه پرداختند ، یک حمایت همه جانبه و با پشتوانه کامل حکومتی . حمایتی که معمولا با نطقهای آتشین رئیس جمهور و دیگر عوامل حکومتی همراه بود . شاید این سوال پیش بیاید که در دیگر کشورها هم اقداماتی مشابه اتفاق افتاد ، جواب این است که بله شاید اقداماتی مشابه در دیگر کشورها افتاده باشد اما در هیچ کشوری روند محکوم کردنها و گردهمایی تدارک دیدنها اینچنین دولتی نبود ، چندانکه فرصتی برای مردم نماند تا خود راسا بتوانند احساستشان را بیان کنند و اگر چنین امری خارج از دایره حاکمیت انجام گرفت علاوه بر سانسور خبری توسط لباس شخصیهای عامل حکومت به تمسخر گرفته شده و گردهمایی نیز بر هم زده شد ( گردهمایی مادران صلح در میدان فلسطین در محکومیت جنگ در غزه ) .
درابتدای متن هم ذکر شد که مردم ترکیه بصورت خودجوش، هم گردهمایی ترتیب دادند و هم کمکهای نقدی و غیر نقدی جمع کردند درجهت کمک به مردم غزه . اما در این امر حاکمیت ترکیه بصورت مستقیم و یا حتی غیر مستقیم دخالتی نداشت و اگر هم کاری انجام گرفت بصورت دیپلماتیک بود . تا روز گذشته که در موقعیتی مناسب و در موضع قدرت و در عین داشتن روابط دیپلماتیک، نخست وزیر ترکیه رئیس جمهور اسرائیل را بدلیل دفاع از اقداماتشان در غزه اینچنین مورد حمله لفظی قرار داد و باز هم در موضع قدرت اقدام به ترک اجلاس نمود تا بهترین دفاع را از مردم غزه کرده باشد . نکته اینجاست که عمل انجام شده باعث نمی شود تا دولت ترکیه بلافاصله روابط خود با دولت اسرائیل را تعطیل کرده و دستور شعار بر علیه این کشوررا به مردم خود بدهد .
حال سوال اینجاست که اقدام کدام یک از دو کشور ایران و ترکیه در ارتباط با درگیریهای غزه مناسبتر و مقتدارانه تر و مفیدتر به حال مردم غزه و منافع ملی خود بود ؟
در مدت یک ماهی که درگیری در غزه ادامه داشت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به همراه کلیه عوامل حکومتی از صدر تا ذیل و با تمام قوا و سر و صدای فراوان به حمایت از مردم غزه پرداختند ، یک حمایت همه جانبه و با پشتوانه کامل حکومتی . حمایتی که معمولا با نطقهای آتشین رئیس جمهور و دیگر عوامل حکومتی همراه بود . شاید این سوال پیش بیاید که در دیگر کشورها هم اقداماتی مشابه اتفاق افتاد ، جواب این است که بله شاید اقداماتی مشابه در دیگر کشورها افتاده باشد اما در هیچ کشوری روند محکوم کردنها و گردهمایی تدارک دیدنها اینچنین دولتی نبود ، چندانکه فرصتی برای مردم نماند تا خود راسا بتوانند احساستشان را بیان کنند و اگر چنین امری خارج از دایره حاکمیت انجام گرفت علاوه بر سانسور خبری توسط لباس شخصیهای عامل حکومت به تمسخر گرفته شده و گردهمایی نیز بر هم زده شد ( گردهمایی مادران صلح در میدان فلسطین در محکومیت جنگ در غزه ) .
درابتدای متن هم ذکر شد که مردم ترکیه بصورت خودجوش، هم گردهمایی ترتیب دادند و هم کمکهای نقدی و غیر نقدی جمع کردند درجهت کمک به مردم غزه . اما در این امر حاکمیت ترکیه بصورت مستقیم و یا حتی غیر مستقیم دخالتی نداشت و اگر هم کاری انجام گرفت بصورت دیپلماتیک بود . تا روز گذشته که در موقعیتی مناسب و در موضع قدرت و در عین داشتن روابط دیپلماتیک، نخست وزیر ترکیه رئیس جمهور اسرائیل را بدلیل دفاع از اقداماتشان در غزه اینچنین مورد حمله لفظی قرار داد و باز هم در موضع قدرت اقدام به ترک اجلاس نمود تا بهترین دفاع را از مردم غزه کرده باشد . نکته اینجاست که عمل انجام شده باعث نمی شود تا دولت ترکیه بلافاصله روابط خود با دولت اسرائیل را تعطیل کرده و دستور شعار بر علیه این کشوررا به مردم خود بدهد .
حال سوال اینجاست که اقدام کدام یک از دو کشور ایران و ترکیه در ارتباط با درگیریهای غزه مناسبتر و مقتدارانه تر و مفیدتر به حال مردم غزه و منافع ملی خود بود ؟
پی نوشت :یکی از دوستان معتقد است که عمل رجب طیب اردوغان یک حربه انتخاباتی برای سوار شدن بر موج احساسات ضد اسرائیلی مردم ترکیه بعد از جریان غزه بوده و قصد دارند که از این حربه در انتخابات آینده خود استفاده کنند . که به نظر خود من هم چنین چیزی دور از واقعیت نمی باشد اما هدف من از نگارش مطلب فوق بیشتر تلنگری به حاکمیت ایران بود برای به رسمیت شناختن مردم در امور مختلف ، نه دفاع از عمل انجام شده توسط اردوغان !
۵ نظر:
متین است.
از ترکیه یاد بگیریم؟ زبونتو گاز بگیر اخوی! مگه نیستند همین ها که خواهران محجبه ما را از مدرسه اخراج می کنن؟ شراب می خورن و کاباره دارن؟ زبونتو گاز بگیر و توبه کن! مگه ما خودمون چیمون کمه که از این لامذهبا یاد بگیریم؟ نکنه یادت رفته که برادرمون دکتر محمود میخواد برنامه ای برای رفع همه مشکلات جهان بریزه و مشکل بشریت رو حل کنه؟ غریبه پرستی تا کی آخه؟
عمر نوح ميخواد تا آدمي آدم شه !
حاكم شهري كه مرغابي بود بر سر آن شهر رسوايي بود !
محرضا
آقاي سيدي دوست گرامي متاسفم تا حدودي حق با شماست اما تيتر نامناسب بود.در هر حال حق باشماست متاسفم.
تا کسی یه کار خوب میکنه همه میگن ببن چی شده که اون این کارو کرده به خاطر انتخابات یا هر چی مهم فایده این کار خوبه .من که خودم واقعا کیف کردم و هیچ کاری به غیر این نمی تونست حال اسرائیل رو بگره چون بدون اسنثنا هر کار که دلشون میخواد مکنن برای تفریح روزی 500 نفر میکشن هیچ کس هم نمی تونه حرفی بزنه چون تو همه جا نفوذ دارن این کار نخست وزیر حتما تو تاریخ خواهد ماند .
ارسال یک نظر