۸ بهمن ۱۳۸۷

دغدغه اسلامی کردن آموزش در سی سالگی انقلاب اسلامی

در حالی که نزدیک به سی سال از عمر انقلاب اسلامی ایران می گذرد و در این مدت سی ساله هم هیچگاه میدان سیاست و به طبع آن فرهنگ و آموزش به کسانی بیرون از دایره ای که به نام خودی معروف شده است ، داده نشده، هر از چند گاهی سخن از اسلامی کردن دانشگاهها و مدارس زده شده و یا داد وفریاد عده ای ازغیر اسلامی بودن کتب درسی بلند می شود . چندی پیش طرح تغییر کتب آموزشی در سطح مدارس و دانشگاهها – مخصوصا در علوم انسانی – داده شده و بعد از آن لزوم باز نگری در کتب درسی و جدا سازی جنسیتی آنها در دستور کار قرار گرفت .
دغدغه امام جمعه مشهد اما از نوعی دیگر است ، به اعتقاد ایشان اگر یک طلبه وارد دانشگاهها شود ، با توجه به وضعیت دانشگاهها از دست رفته و طلبه باقی نمی ماند . ایشان این مطلب را به درستی باز نکرده اند که چه دلایلی وجود دارد که ورود یک طلبه به دانشگاه سبب برون رفت وی از طلبگی می شود و این برون رفت به چه صورت است ؟ همین دغدغه – ترس از دست رفتن طلبه ها در صورت تحصیل در دانشگاهها – باعث شده تا ایشان در ادامه صحبت های خود پیشنهاد تصرف دانشگاهها و آموزش و پرورش بوسیله روحانیون را داده و این راه را تنها راه موفقیت بدانند .
با این بیانات و سخنان مشابه که پیش از این ذکر شد و دغدغه هایی که هر از چند گاهی از سوی یکی از مسئولین امر در رابطه با وضعیت دانشگاهها و مدارس بیان می شود این تصور بوجود می آید که ما در حال حاضر در یک نظام لائیک زندگی می کنیم و روحانیون مذهبی ما بطور کامل از دایره قدرت و به طبع آن، تصمیم گیری خارج هستند و همین امر باعث نگرانیهای آنها از وضعیت آموزش شده است . انگار نه انگار که از بالاترین سطح تا سطوح پایینی حاکمیت عملا در دست خود ایشان است و اگر در این راه – اسلامی کردن دانشگاهها و مدارس – کوتاهی شده ، دلیل را نه در کم کاری ها در اینباره ، که در جای دیگری باید جست و جو کرد .
به نظر می رسد که سیاستهای اسلامیزه کردن دانشگاه ها و آموزش و پرورش هنوز به نتیجه دلخواه طبقه حاکم در جمهوری اسلامی و مخصوصا روحانیون نرسیده باشد که اینچنین فرمان حمله را صادر کرده و سخن از تصرف! اماکن آموزشی به میان می آید .
" شخم می زنند
می کارند
اما جز کاه بر نمی دارند "
(آدونیس)

۲ نظر:

ناشناس گفت...

بسی رنج بیهوده بردند درین سال سی!

ناشناس گفت...

اگر تا بحال نخوانده اید حتمن بخوانید



خلاصه گفتگوی دوراس با ژان ناربونی و ؤاک ریوت و وضعیت فعلی جامعه ی ایران


مارگریت دوراس:مطمئنم که راهی جز کمونیسم وجود ندارد.ولی نمی دانم که این راه ما را به کجا می برد